" در حال و هوای عشق" را دیدیم. لطیف و اخلاقی. موسیقی فیلم من را به جایی که نمیدانم کجا بود ، می برد. تمام لحظات فیلم یک طرف ، پایانه فیلم که مرد لب هایش را گذاشت روی حفره ای باستانی و این راز قدیمی و همه گیر را نجوا کرد یک طرف. حالا او هم در احاطه ی آن بناهای معماری تاریخ خورده ، تاریخ گذرانده ، مثل اجداد انسانی اش ، رازی از قلبش داشت.
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت